ในป่าที่เปียกโชกไปด้วยฝนของอเมริกากลาง มดที่ตัดใบเว็บสล็อตออนไลน์จะเก็บเศษใบไม้ที่พวกมันจะเพาะเห็ดราเป็นอาหาร แต่ฝนก็ตกหนัก โดยเฉพาะมดตัวเล็ก การศึกษาใน May Insectes Sociauxกล่าว ว่า เมื่อมดที่ตัดใบสัมผัสได้ถึงฝนที่ไหลเข้ามา พวกมันจะกีบกลับเข้าไปในรังของมันนักวิจัยจากอาร์เจนตินา เม็กซิโก และเปรูได้ทดสอบว่ามดตัดใบ Atta cephalotesสายพันธุ์หนึ่งในคอสตาริกาจัดการกับฝนได้อย่างไร นักวิทยาศาสตร์วางกล่องกลวงที่เต็มไปด้วยสำลีเปียกไว้บนเส้นทางมดในป่า เมื่อA. cephalotesเดินผ่านกล่อง พวกมันก็มีความชื้นสัมพัทธ์สูงขึ้น ราวกับว่าฝนกำลังจะตก ในการทดลองอื่น นักวิจัยได้เทน้ำลงบน
ต้นไม้ข้างทางเพื่อจำลองเม็ดฝนที่ตกลงมา
ทั้งสองสถานการณ์ทำให้มดตะกายขึ้นไปที่รังเร็วกว่าปกติถึง 30 เปอร์เซ็นต์ จากประมาณ 1.21 เมตรต่อนาทีเป็น 1.49
นักวิจัยคิดว่ามดตัดใบเร่งความเร็วเพื่อให้สินค้าของพวกมันและตัวมันแห้ง ด้วยเหตุผลที่ดี: เศษใบไม้เปียกมีน้ำหนักมากกว่าของแห้งสองเท่า ในการศึกษานี้ เมื่อมดหรือใบไม้เปียก แมลงก็เตรียมทิ้งการเก็บเกี่ยวและกลับรัง แต่การรีบเร่งไปตามเสียงฝนครั้งแรก มดก็จะแห้งและเกาะใบไว้ได้
สัตว์ตัวเล็ก ๆ ที่ไหลลงสู่ทะเลเมื่อ 240 ล้านปีก่อนนอกชายฝั่งของอิตาลีตอนนี้กลายเป็นฟอสซิลจิ้งจกที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จัก
Tiago Simões แห่งมหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตาในเมืองเอดมันตัน ประเทศแคนาดา ระบุว่าการระบุตัวตนดังกล่าวช่วยผลักดันบันทึกฟอสซิลของงูและกิ้งก่ากลับคืนมาราว 75 ล้านปี เขาและเพื่อนร่วมงานใช้การสังเกตฟอสซิลที่เรียกว่าMegachirella wachtleriและสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องและสูญพันธุ์ไปแล้ว รวมทั้งข้อมูลทางพันธุกรรมเพื่อสร้างประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของ สควอเมตขึ้นใหม่ กลุ่มสัตว์เลื้อยคลานที่ปัจจุบันมีงูและกิ้งก่า นักวิจัยรายงานในวันที่ 31 พฤษภาคมธรรมชาติ
Stephanie Pierce นักบรรพชีวินวิทยาสัตว์มีกระดูกสัน
หลังจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดกล่าวว่า “การทำความเข้าใจเกี่ยวกับวิวัฒนาการของจิ้งจกและงูเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในด้านบรรพชีวินวิทยา ปัญหาส่วนใหญ่มาจากการขาดฟอสซิลที่เกี่ยวข้อง เธอกล่าว ความขาดแคลนนั้นไม่ใช่เพียงเพราะสัตว์ตัวเล็ก ๆ ไม่กลายเป็นฟอสซิลเหมือนสัตว์ใหญ่ “สิ่งต่าง ๆ เช่นไดโนเสาร์ยักษ์ – พวกมันค่อนข้างจะมองเห็นได้ง่าย” เธอกล่าว “แต่ถ้าคุณกำลังมองหาบางสิ่งที่พอดีมือ นั่นทำให้มันท้าทายมาก”
เมกะชิเรลลา วอชเตอรี
ชาว อิตาลี ในยุคแรก จิ้งจกที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักMegachirella wachtleri (เห็นในภาพประกอบของศิลปิน) อาจล่าแมลงท่ามกลางพืชโบราณในอิตาลีตอนนี้
เดวิด โบนาดอนน่า
นักสะสมพบ M. wachtleri เมื่อ เกือบ 20 ปีที่แล้วในส่วนหนึ่งของเทือกเขาแอลป์ของอิตาลีซึ่งครั้งหนึ่งเคยอยู่ใต้น้ำ แต่นักวิจัยไม่ได้จัดประเภทว่าเป็นสมาชิกเต็มรูปแบบของสาขาสัตว์เลื้อยคลาน squamate จนถึงขณะนี้ ตัวอย่างเพียงส่วนเดียวฝังอยู่ในหิน ซึ่งปิดบังคุณลักษณะปากโป้งของสิ่งมีชีวิตบางส่วน ตอนนี้การสแกน CT ได้เปิดเผยรายละเอียดของ squamate ที่ไม่รู้จักก่อนหน้านี้เกี่ยวกับเพดานปาก สมอง แขนขาและไหล่ Simões กล่าว
M. wachtleriเป็นสัตว์บกขนาดเล็กที่มีฟันเหมาะสำหรับการจับแมลง เขากล่าว กระนั้น ดู เหมือน ว่า หายนะ เช่น พายุ โซนร้อน พัด มัน ออก ไป สู่ ทะเล พร้อม กับ ใบ ปลิว ฝูง ใหญ่.
นอกจากการดูM. wachtleri อย่างละเอียดแล้ว Simões และเพื่อนร่วมงานบางคนได้เดินทางไปยัง 17 ประเทศจากบราซิลไปยังจีนเพื่อตรวจสอบฟอสซิลของสควอเมตอื่นๆ อีกครั้ง เมื่อรวมการวัดฟอสซิลใหม่ทั้งหมดเข้ากับข้อมูล DNA นักวิจัยได้สร้างต้นไม้วิวัฒนาการของสควอเมตขึ้นใหม่ ท่ามกลางข้อมูลเชิงลึกใหม่: ทีมพบว่าตุ๊กแกเป็นกิ้งก่าที่ยังมีชีวิตอยู่ที่เก่าแก่ที่สุด และอีกัวน่าซึ่งเป็นกลุ่มที่ยากต่อการวางบนต้นไม้นั้นมีต้นกำเนิดที่ใหม่กว่าการศึกษาอื่น ๆ ที่พบว่า
Oksana Vernygora นักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการจากมหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตากล่าวว่า “ภาพกำลังมารวมกัน”
ก่อนหน้านี้ ฟอสซิลสควอเมตที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักมีอายุย้อนไปถึง 168 ล้านปีก่อน การ เพิ่มM. wachtleriลงในส่วนผสมหมายความว่า squamate นั้นโบราณมากจนเกิดขึ้นก่อนการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่เมื่อสิ้นสุดยุค Permian เมื่อ 252 ล้านปีก่อน Jeff Streicher นักธรรมชาติวิทยาและนักชีววิทยาวิวัฒนาการจากพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติในลอนดอนกล่าว มีส่วนร่วมในการศึกษา หายนะนั้นมาใกล้ที่สุด (แต่) ที่จะทำลายชีวิตบนโลก บรรพบุรุษของกิ้งก่าและงูสมัยใหม่ทำได้อย่างไรยังคงเป็นประเด็นถกเถียงสล็อตออนไลน์
