การตื่นนอนเร็วขึ้นเพียงหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้สามารถลดความเสี่ยงของบุคคลที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้ 23% ชี้ให้เห็นถึงการศึกษาทางพันธุกรรมใหม่ที่ครอบคลุม
การศึกษาคนจำนวน 840,000 คน โดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยโคโลราโด โบลเดอร์ และสถาบันบรอดของ MIT และฮาร์วาร์ด แสดงให้เห็นถึงหลักฐานที่หนักแน่นที่สุดบางส่วนที่โครโนไทป์นั้น ซึ่งก็คือความโน้มเอียงที่จะนอนในช่วงเวลาหนึ่ง ส่งผลต่อความเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้า
นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในการศึกษาแรก ๆ
ที่ระบุว่าจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงมากหรือน้อยเพียงใดเพื่อส่งผลต่อสุขภาพจิต
เมื่อผู้คนปรากฏตัวขึ้นหลังเกิดโรคระบาด จากการทำงานและไปโรงเรียนจากทางไกล ซึ่งเป็นแนวโน้มที่ทำให้หลายคนเปลี่ยนไปใช้กำหนดเวลานอนในภายหลัง ผลการวิจัยอาจมีนัยสำคัญ
“เราทราบมาระยะหนึ่ง
แล้วว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างเวลานอนกับอารมณ์ แต่คำถามที่เรามักได้ยินจากแพทย์คือ: เราต้องเปลี่ยนคนเร็วแค่ไหนเพื่อให้เห็นประโยชน์” ผู้เขียนอาวุโส Celine Vetter ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านสรีรวิทยาเชิงบูรณาการที่ CU Boulder กล่าว “เราพบว่าแม้เวลานอนเร็วขึ้นหนึ่งชั่วโมงก็สัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ลดลงอย่างมากต่อภาวะซึมเศร้า”
การศึกษาเชิงสังเกตก่อนหน้านี้
แสดงให้เห็นว่านกเค้าแมวกลางคืนมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากเป็นสองเท่าของผู้ตื่นเช้า ไม่ว่าจะนอนนานแค่ไหนก็ตาม แต่เนื่องจากความผิดปกติทางอารมณ์สามารถรบกวนรูปแบบการนอนหลับ นักวิจัยจึงมีปัญหาในการถอดรหัสว่าอะไรทำให้เกิดอะไร
การศึกษาอื่น ๆ มีขนาดกลุ่มตัวอย่างที่เล็ก อาศัยแบบสอบถามจากช่วงเวลาเดียว หรือไม่คำนึงถึงปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจส่งผลต่อทั้งระยะเวลาในการนอนหลับและอารมณ์ ซึ่งอาจสร้างความสับสนให้กับผลลัพธ์
ตีพิมพ์ผลการศึกษาระยะยาวขนาดใหญ่ของพยาบาล
32,000 คน ซึ่งแสดงให้เห็นว่า “ผู้ที่ตื่นเช้า” มีโอกาสเกิดภาวะซึมเศร้าน้อยลงถึง 27% ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา แต่นั่นทำให้เกิดคำถามว่า การเป็นพยาบาลหมายความว่าอย่างไร ตื่นเช้า?
Iyas Daghlas, MD หัวหน้าทีมวิจัยจึงหันมาใช้ข้อมูลจากบริษัททดสอบ DNA 23 และ Me และฐานข้อมูลชีวการแพทย์ของ UK Biobank เพื่อให้เข้าใจได้ชัดเจนขึ้นว่าการเลื่อนเวลานอนเร็วขึ้นนั้นป้องกันได้จริงหรือไม่ และจำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงมากน้อยเพียงใด จากนั้น Daghlas ก็ใช้วิธีที่เรียกว่า “Mendelian randomization” ซึ่งใช้ประโยชน์จากการเชื่อมโยงทางพันธุกรรมเพื่อช่วยถอดรหัสสาเหตุและผลกระทบ
“พันธุกรรมของเรามีมาตั้งแต่กำเนิด
ดังนั้นอคติบางอย่างที่ส่งผลต่อการวิจัยทางระบาดวิทยาประเภทอื่นๆ มักจะไม่ส่งผลกระทบต่อการศึกษาทางพันธุกรรม” Daghlas ผู้สำเร็จการศึกษาในเดือนพฤษภาคมจาก Harvard Medical School กล่าว
ตัวแปรทางพันธุกรรมทั่วไปมากกว่า 340 แบบ รวมถึงตัวแปรที่เรียกว่า “ยีนนาฬิกา” PER2 เป็นที่ทราบกันดีว่ามีอิทธิพลต่อลำดับเหตุการณ์ของบุคคล และพันธุกรรมโดยรวมแล้วอธิบาย 12-42% ของการตั้งค่าเวลานอนของเรา
